Kamer gevonden?

Er is weer zoveel gebeurd sinds mijn blog van vorige week dat ik niet kan wachten om het allemaal te vertellen. De afgelopen week had zo zijn ups en downs, zo had ik maandag een baaldag. Ik ben de hele dag bezig geweest met zoeken naar een kamer en het wilde in eerste instantie niet echt lukken, op een gegeven moment heb ik besloten te stoppen met zoeken en zelf een advertentie te plaatsen (dat is gratis). Daardoor kon ik zelf ergens anders mee bezig gaan. In de avond kreeg ik de eerste reacties, al waren ze niet erg serieus. 
De volgende ochtend kreeg ik betere reacties tot ik uiteindelijk voor deze week vijf of zes afspraken had staan. Twee in Carroll Gardens, één in Chinatown, en nog een paar. Na deze zeer vruchtbare ochtend ben ik met Antia naar Manhattan gegaan om te ontbijten, we zijn naar een leuke boekwinkel met een café. Wat zo geweldig aan deze plek is, is dat alle opbrengst naar de aidsstichting gaat, de mensen die er werken zijn allemaal vrijwilliger. Ze hadden er heerlijk pompoen notenbrood.

Na even rustig gezeten te hebben zijn we - door de stromende regen - naar een winkel gegaan waar ze camera's verkopen. De winkel heet "Impossible" en ze verkopen vooral polaroid camera's en aangezien ze niet erg duur waren heb ik er maar een gekocht (nog geen 100 euro) (voor de leken onder ons; een polaroid is een camera waar de foto gelijk uit komt, super gaaf!!!). De rest van de dag zijn we een beetje in fotografie-sferen gebleven, zo heb ik onder andere "Camera Lucida" van Roland Barthes gekocht. Verder zijn we naar de Leica gallery geweest, waar ze veel portretten hadden, Andy Warhol was een van de onderwerpen van de foto's.
Van de ene fotografie tentoonstelling in de andere; het Met heeft ook een kleine collectie foto's die we gezien hebben. Deze collectie is echter zo klein dat we ook maar even door de rest van het museum zijn gelopen, mijn docent industriële vormgeving zou trots zijn geweest dat ik ook de stijlkamers heb gezien :p (waaronder één van Frank Lloyd Wright). 
Vanaf het Met zijn we weer helemaal naar downtown Manhattan gelopen, op zoek naar een leuk en niet al te duur restaurantje, wat bemoeilijkt werd door een heftige regenbui.

Terug in het appartement had ik een mail van een Nederlandse jongen die een kamer aanbood, toeval? Helaas kwamen de data absoluut niet overeen.

De volgende dag was het weer niet veel beter, het regende weliswaar niet, maar er hing een stevige mist, wat me wel de kans gaf mooie foto's van de Brooklyn Bridge te maken.
De werkdag was niet heel bijzonder, ik heb een gesprek bijgewoond over het hoe en wat van de 'Affordable Art Fair', heel handig want er werden ook verkooptechnieken besproken. Daarna mocht ik een gesprek tussen Nancy Storrow en Michael Dorsch (kunsthistoricus) filmen, het gesprek ging over Nancy's tentoonstelling 'Bare Ground' die op dit moment in A.I.R. te zien is. Het filmpje staat op youtube, het is niets hoogstaands, maar wel interessant.

Na een onrustige nacht ben ik weer naar de gallery gegaan, ik was te vroeg, net als elke ochtend. Ik vind het heerlijk om met goed weer 's ochtends in een parkje aan de rivier te gaan zitten in Dumbo (uitzicht op Manhattan), mijn boek te pakken en te lezen of gewoon mensen kijken.
In de gallery heb ik een gesprek gehad met Kat over het onderzoek dat ik tijdens mijn stage moet doen. Ze vroeg me of ik een voorkeur had voor een bepaald soort kunst, in eerste instantie zei ik dat ik alles interessant vond, maar Kat kent me inmiddels een beetje en zij stelde voor iets met een fotografe te doen. Ze gaf me een aantal opties en vervolgens liet ze me achtergrondinformatie opzoeken en ik heb me ingelezen om te bepalen wat ik als onderwerp wilde. Er zitten een aantal zeer getalenteerde fotografen bij de leden van de gallery en daar heb ik me eens in verdiept.

Daria Dorosh maakt foto's die ze omvormt tot 3D sculpturen voor aan de muur, heel apart. Echter ik was nog niet begonnen met de werken van Jeanette May of er kwamen al meerdere vragen in mijn hoofd op, dus ik heb besloten me op haar werk te focussen. Jeanette neemt foto's van aantrekkelijke mannen, het is echter niet de man die onderwerp is van haar foto; in de foto zijn details te vinden van een afwezige vrouw en in combinatie met de passages uit bekende literatuur die ze naast de foto zet wordt er een verhaal gevormd over deze vrouw. Ze richt zich hiermee op de 'female gaze', in tegenstelling tot de 'male gaze' is deze veel minder gebruikelijk in de kunst. Hoe vaak is de vrouw of haar lichaam niet het onderwerp van een schilderij of sculptuur? Jeanette's foto's laten je nadenken of de rol die de vrouw toebedeeld krijgt in de samenleving, dit is natuurlijk ook een belangrijke link met het doel van de gallery. 
Naast het onderzoek naar het werk van Jeanette May ga ik een recensie schrijven over de komende fotografie tentoonstelling in A.I.R. waar ze in te vinden zal zijn. Kat zei dat als alles nagekeken is het mogelijk gepubliceerd kan worden en dan kan ik het dus ook op mijn cv zetten, ik was echt overdonderd, maar heel blij. Dat soort dingen zijn als ze goed gaan heel handig voor mijn carrière in de kunstwereld.

Later die dag ben ik naar de New York Foundation of the Arts (NYFA) gegaan waar "The Feminist Tea Party" aan de gang was, een beetje een parodie op de theepartijtjes die de rijke mensen in Amerika houden voor bijvoorbeeld het werven van stemmen voor de politieke partijen. Het was ook niet echt aggresief feminisme dat hier mee te maken was, het waren eigenlijk gewoon discussie's over de mogelijkheden en keuzes van vrouwen in de kunstwereld en er was een performance. Het was wel leuk om zoiets een keer mee te maken, bovendien hadden ze heerlijke cakejes. 
Na mijn stage (ja, ik mag tijdens werkuren naar andere gallery's om naar hun exposities enz. te kijken, het hoort bij de hele stage-ervaring volgens Kat) ben ik naar de Upper East Side van Manhattan gegaan om een kamer te bekijken, de eigenaresse was echter behoorlijk vreemd en het liep op niets uit, wel heb ik heerlijk gegeten in een restaurantje in de buurt; een Cesar Salade in een kom van croutons, heel apart, ik kon dit keer mijn servies opeten!

Vrijdag heb ik met Nancy een tweede filmpje gemaakt, ze wilde heel graag nog wat kwijt over de gallery. Nancy is lid van A.I.R. sinds de gallery voor het eerst geopend werd (1972) en ze is nog steeds erg toegewijd. Dit filmpje staat ook op youtube.
Verder hebben Antia en ik Katrina geholpen om de kunstwerken te zoeken en goed in te pakken voor de Affordable Art Fair, tot we het gebouw uit moesten vanwege het brandalarm. Dus we hebben rustig onze spullen gepakt en zijn buiten de deur gaan lunchen. Het was waarschijnlijk gewoon een oefening, het gaf ons de kans wat van het heerlijke weer mee te pakken.

In de middag had ik een afspraak voor een kamer in Carroll Gardens, een gezellig buurt met veel gezinnen en heel gunstig gelegen voor mij. De kamer was ok, een beetje rommelig, maar wel gezellig. Melissa de verhuurster is kunstenares en ze was enorm geïnteresseerd in A.I.R. en mijn mening over bepaalde dingen, dus ik heb bijna een uur met haar zitten praten. Waarna ik snel weer terug naar de gallery ben gegaan. 
's Avonds ben ik met Antia ergens wat gaan eten, om ons vervolgens naar de gratis films in het MoMA te haasten, helaas was de zaal al vol. We hebben de avond gebruikt om van het MoMA helemaal naar Union Square te lopen, langs de Flatiron (dat hele puntige gebouw, je kent het wel). Vanaf Union Square hebben we de metro terug richting DeKalb genomen.

Zaterdag ben ik in eerste instantie naar een kamer gaan kijken, een geweldige ruimte, maar de buurt was niets.  Vervolgens ben ik naar Manhattan gegaan om een webcam te kopen, om van daar weer terug naar Brooklyn te gaan, naar de gallery. Ik heb de hele dag gewerkt aan dingetjes voor de Japanse markt "We love Japan and Japan loves us", het is bedoeld als fundraiser voor de slachtoffers van de ramp in Japan. Een van de kunstenaressen verbonden aan A.I.R. heeft dit georganiseerd, deze hele lieve Japanse heet Ari Tabei. Ik was deze dag haar persoonlijke assistent heb van alles voor ze geprint en samen met Antia hebben we de benodigdheden voor de markt klaargezet. Ari was zo dankbaar dat ze onze namen in de foldertjes heeft gezet en een pizza voor ons heeft gehaald. 
Tegen vijf uur kwamen er steeds meer mensen binnengestroomd, veel van hen hadden hun bijdrage voor de markt, er werden armbandjes gevlochten, bedrukte en geborduurde tassen klaargemaakt en er was enorm veel eten gedoneerd; chocoladekoekjes, cupcakejes, bananenbrood, fruit, nachos (niet echt Japans maar het gaat om het idee), wijn enz. Alles was zelfgemaakt en heerlijk, we hebben dan ook aardig wat geld opgehaald en zelf natuurlijk ook iets gedoneerd. Aan het einde - 21.00 uur - was er nog zoveel voedsel over dat ze veel hebben meegegeven, onder andere aan ons, dus de afgelopen dagen hebben Antia en ik ons volgevreten met cakejes en koekjes (echt schandalig (lekker)!!!). 
Het meest bijzonder aan deze markt waren de performances, de eerste was iemand die voor ons op de grond met technieken uit de calligrafie een penseeltekening maakte. Daarna was het Ari's beurt en haar performance was geweldig!!! Ze maakt van te voren een gewaad, ditmaal een zoals Geisha's die dragen met een Obi, echter ze maakt dit van afvalmateriaal. Vervolgens liet ze met haar performance zien hoe de mensen nu leven in Japan, hoe leeg het leven van de meeste mensen is geworden en hoe ze gebukt gaan onder wat er allemaal is gebeurt. De materialen in het gewaad van Ari zijn natuurlijk ook een zinspeling op de armoede en het gebrek aan goede grondstoffen dat er nu in Japan is. Van begin tot het einde was de performance heel emotioneel. Als je ooit de kans krijgt een performance van Ari Tabei (of Aricoco zoals ze zich noemt) mee te maken, dan raad ik je aan die niet te laten schieten!!!
De derde performance was van een meisje met witte en rode bloemen die met behulp van haar publiek op verschillende manieren de Japanse vlag en de liefde van de mensen voor het land liet zien.
Binnenkort zullen er filmpjes van alle drie de performances op youtube te zien zijn.

Weer terug in het appartement heb ik nog tot 02.00 uur nagepraat met Antia. De volgende morgen was ik dus behoorlijk moe (ik ben om 08.00 uur opgestaan). Na een lang gesprek met mijn moeder via Skype ben ik weer op pad gegaan naar kamers, twee deze keer. Allebei niets helaas. De laatste was in Chinatown wat me de kans gaf over de Brooklyn Bridge terug naar Brooklyn te lopen met een heerlijk zonnetje om me te vergezellen.
Dit is waar ik jullie even over kikker ga vertellen, ik heb van mijn moeders tante Johnny bij het afscheid een kikker gekregen voor goed geluk, hij hangt sinds het begin van mijn reis aan mijn kleine rugzak. Ik besteedde er in eerste instantie niet veel aandacht aan, maar de mensen hier in New York wel, ze komen naar me toe en beginnen een gesprek met de kikker als ingang. Dat is een van de geweldige dingen aan New Yorkers, ze komen uit het niets naar je toe en beginnen een gesprek; zo had ik vorige week in de metro een zwaarbepakte moeder die me gewoon even kwam vertellen dat ze mijn jas heel mooi vond, echt ontzettend leuk. Maar terug naar kikker, er zijn al mensen geweest die me precies konden vertellen wat voor soort het is en waar hij te vinden is enz. Kikker (bij gebrek aan een betere naam, misschien ga ik hem wel York noemen) is dus een onderwerp geworden, wat mij reden geeft een fotoserie te starten, van nu af aan kunnen jullie rekenen op foto's met York!

Na mijn wandeling over de wereldberoemde brug ben ik terug naar DeKalb gegaan om samen met Antia vervolgens weer naar Carroll Gardens te gaan. We waren uitgenodigd voor een feestje bij Melissa, uiteindelijk kwam er één ander iemand (het was zo lekker weer dat veel mensen naar buiten zijn gegaan). Dit maakte voor ons echter geen verschil, Antia en ik hebben uren met Melissa zitten kletsen en we hebben genoten ven de goede sfeer die er in het huis hangt. Aan het einde van de avond ben ik met Melissa overeengekomen dat ik de kamer mag huren!!! Ergens in de komende dagen ga ik waarschijnlijk verhuizen. Ik ben blij, Antia is jaloers maar ook blij en Melissa is tevreden.

Vandaag dus de dag een stuk minder gestresst doorgebracht, ik heb mijn was gedaan (tsja, dat moet af en toe gebeuren) en ben naar Manhattan gegaan om mijn webcam terug te brengen (ik heb een betere en goedkopere gevonden) en ik heb twee broeken gekocht. Ik heb eten gehaald en gekookt en ben vervolgens aan deze superlange blog voor jullie begonnen (je wil niet weten hoeveel bladzijden ik al in mijn dagboek volgeschreven heb, ik heb serieus al een nieuwe gekocht!!!).

Voorlopig hebben jullie dus weer wat leesvoer. Ik kijk uit naar jullie enthousiaste reacties, het is erg leuk om wat van jullie te horen.

Tot de volgende blog!

Daniëlle